ESB umræðan

Stundum er það þannig að maður skilur bara ekki upp né niður í sumu.  Ég til dæmis er í því ,,liði,, sem vill að viðræður við ESB klárist og við fáum samninginn á borð og getum eftir bestu sannfæringu tekið afstöðu til hvort við eigum að taka sæti í þessari samkundu.  

 

En því miður koma þingmenn, áhrifamenn og þeir sem hafa einhverja hagsmunagæslu að gæta og vilja hreinlega að við hættum við þessar viðræður.  Samt hef ég ekkert fengið svona rök nema bara að best sé að hætta við þetta.  Af því bara! Ég segi það og þeguðu svo! 

 

Ég er á þeirri skoðun að þeir sem eru að fara fyrir hönd okkar í þessar viðræður eigi að fá sem bestan samning fyrir okkur. Engin geimvísindi skrifuð hér.   Þegar við gengum í EFTA 1972 þá  opnuðust dyr fyrir okkur og einnig þegar við gerðum ESS- samningin sem ég get ekki betur séð en hafi verið gott framfaraspor.  Verður ekki það sama upp á teningum núna ef við göngum í ESB ? 

 

Ég veit það ekki en allavega kom hitt okkur vel eftir á þrátt fyrir að sumir hefði ekki mikla trú á þessu - alveg eins og þeir sem koma núna og vilja ESB umræðuna út.    En sjálfur hef ég ekki tekið afstöðu enda vil ég eins og alltaf að verk séu kláruð í stað þess að hætta við.  Fáum bara samninginn á borðið og hættum þessu væli og kjaftæð. Þjóðin fær síðan lokaorðið eftir að hafa velt þessu endanlega fyrir sér. 

 

 

Verður biðin langa á enda í kvöld?

Það var 15. október 2008 er íslenskan landsliðið vann sinn síðasta leik í fótbolta. Segja má að biðin sé orðinn ansi löng eftir sigri en þrátt fyrir allan þennan tíma vantar töluvert upp á að eitthvað met sé í hættu.  En það gæti samt gerst ef ekki vinnst leikur í kvöld gegn Kýpur.  

Leikurinn í kvöld er uppá stoltið og ekkert annað og verður þjálfarinn Ólafur Jóhannesson að stýra liðinu í sínum síðasta leik.  Það er von mín að íslenska liðið komi og geri eitthvað allt annað en þeir hafa sýnt í þessari keppni þ.e.a.s vinna eins og einn leik svo við getum farið öll sem eitt glöð inn í veturinn. 

Nýir tímar eru í vændum við Engjaveginn þar sem leit er hafin að nýjum þjálfara og virðast öll spjót beinast út fyrir landssteinana.  Roy Keane kom sterkur inn í umræðuna í gær en eitthvað segir mér að það er ekkert að fara að gerast.  Sjálfur er ég hrifinn af þeirri hugmynd af fá Lars Lagerback fyrrum þjálfara Svíþjóðar enda hefur hann nýlega eða bara í gær sagt að hann væri meira en ti og það gladdi mig. 

En hvað svo sem gerist verður tíminn að leiða í ljós og vonandi taka Geir Þorsteinsson og félagar góða og rétta ákvörðun sem getur verið farsæl fyrir okkar landslið.  Það er leikurinn í kvöld gegn Kýpur og ég segi bara eins og alltaf Áfram Ísland! 

Flóttinn úr Framsókn

Ég er skráður félagi í Framsóknarflokknum og hef verið ansi lengi og stundum ekki.  Nú er svo komið að maður eiginlega skilur ekki upp né niður.  Árið 2009 var nýr formaður kosinn og flokkurinn var ,, fyrstur,, til að gera upp fortíðina. Þarna á þessu fræga þingi í Vodafone-höllinn var samþykkt að hefja aðildarviðræður og ég veit ekki hvað.  Allt var bara svo jákvætt og skemmtilegt.  Ég sló til og skráði mig í flokkinn á ný. 

En vitir menn þetta var ekkert breytt - sama helvítis ruglið.  Sömu hnífarnir notaðir í bakstungur og allt eins og það var á sínum tíma. Ég hugsaði jæja til hvers var ég að þessu. 

En ég mætti hress og kátur á flokksþingið núna í vor.  Vildi eins og svo oft áður sanna fyrir sjálfum mér að þetta væri ekki alveg eins og ég vildi meina. Vó á þessu þingi var ég frjálslyndi miðjumaðurinn  staddur á flokksþingi afturhalds - og þjóðhyggjumanna.

Kannski bara verður það niðurstaðan eftir allt saman að Framsóknarflokkurinn verði alíslenskur þjóðhyggjuflokkur sem bara keyrir á það sem íslenskt er og ekkert annað eða  eins og formaðurinn er að gera í megruninni sinni.